Gezondheid 

Venkel is afkomstig uit de landen rond de Middellandse Zee. Uit in Egypte gevonden papyrus rollen blijkt dat venkel al lang voor het begin van onze jaartelling al bekend was. De oude Egyptenaren en Grieken kenden de plant als groente en als geneeskrachtig kruid.

De oude Grieken gebruikten venkel als vermageringsmiddel en noemden het 'marathon' dat 'dun worden' betekent. In de Middeleeuwen kauwde men tijdens de preek op venkelzaad om het rommelen van de maag tegen te gaan.

Venkelzaden werden van oorsprong ingezet bij allerlei problemen met de spijsvertering, zoals indigestie, winderigheid, buikklachten of krampen. Maar ook voor de 'geestelijke gezondheid' werd venkel ingezet; ter verdrijving van duivel en z'n gevolg van heksen en boze geesten.

Venkel is een zeer gezonde groente, het bevat weinig calorieën, is ook volkomen vetvrij en is een goede bron van mineralen. Daarnaast wordt venkel nog steeds gebruikt als geneeskrachtig kruid, waarbij overigens alleen de (gedroogde) zaadjes van de venkelplant worden gebruikt voor heilzame doeleinden. Het is bekend dat ze de spijsvertering bevorderen, de vorming van darmgassen tegen gaan en helpen tegen een opgeblazen gevoel.

Deze droge venkelzaadjes hebben een koortswerende, pijnstillende en hongerremmende werking. Daarnaast is het een goed kalmeringsmiddel voor kinderen.

Ook bevatten de zaadjes een specifieke stof die ongeveer dezelfde werking heeft als het vrouwelijke hormoon oestrogeen. Venkelzaad geeft dan ook verlichting bij allerlei typische vrouwenklachten die het gevolg zijn van een te lage oestrogeenspiegel in het lichaam. Zoals overgangsklachten en menstruatieklachten. Bovendien stimuleren venkelzaadjes de productie van moedermelk bij moeders die borstvoeding geven.

'Gewone' venkel is natuurlijk bij de supermarkt, groentespeciaalzaak of op de markt verkrijgbaar, voor het zaad zult u bij reformhuis of drogist terecht kunnen.

De goede eigenschappen komen ook bij verse of gekookte venkel tot z'n recht. Bij het gebruik van zaden of poeder zal de concentratie van de actieve stoffen wat hoger zijn.